Tijdens een loopbaancoach sessie checkte mijn coachee in met 2 inspiratiekaarten: Rotonde bord en scrabble bord met de tekst ‘help me’. Ze had voor een paar weken terug besloten om een stap te gaan zetten in haar loopbaan….Ineens wist ze wat ze wilde….tot ze werd bestookt door wat haar geest te vertellen had. Ze voelde alsof ze in cirkels bleef met haar gedachtes en gevoel. Wat als blijven in de huidige situatie pijn doet maar vooruit bewegen ook?
Terug naar waarden
We keerden terug naar een belangrijke waarde van haar, persoonlijke ontwikkeling. Een nieuwe stap zou lastig zijn, pijn doen. Dus misschien beter van niet? Want pijn is niet fijn vertelde haar geest. Ik besprak met haar de acceptatie van pijn en het verzet dat zij daardoor voelde. Wat als pijn er mag zijn? We legden deze ‘waarde(n)’ naast de pijn die zij voelt bij het nemen van een andere sprong…. opnieuw beginnen, onzekerheid, bang om te fouten te maken. Ze vergat even hoe de huidige situatie haar eigenlijk ook pijn gaf.
We legden de pijn van 2 situaties naast haar persoonlijke kompas, haar persoonlijke waarden. Vanuit o.a. haar waarde om te willen groeien, ertoe doen in de persoonlijke ontwikkeling voor anderen, voelde dit als een andere pijn dan die zij voelt in de huidige situatie. De optie om te blijven in de huidige baan met de nieuwe functie zou ze omschrijven als: niet kunnen groeien, afremming, geen uitdaging, uitputtend maar lijkt veilig.
Groeipijn
Twee opties die pijn doen waarbij in de 1e optie de pijn samengaat met het wegcijferen van haar belangrijkste waarde. De tweede optie: de sprong wagen zou ook onvermijdelijke pijn met zich meebrengen. Ze zegt dan ja tegen de volle ervaring van het leven en gaat voor wat zij belangrijk vindt – die stap maken en gaan voor haar belangrijkste waarde: persoonlijke ontwikkeling. Met vallen, opstaan, onzekerheid, fouten leren maken, ontwikkelen! Ze bedacht ook dat als ze de sprong waagt dat ze om support kan vragen tijdens haar ‘sprong’. We kwamen uit op het woord ‘groeipijn’ de pijn die samengaat met groei.
Het doet mij denken aan hoe we opgroeien. Een jong kind leert lopen met vallen en opstaan. Soms levert het vallen een bult of schram op. Een puber in een groeispurt heeft pijnlijke spieren en gewrichten – fysieke pijn. Staan wij voor een nieuwe uitdaging die onze uit onze comfortzone haalt kan dit ook pijn doen. Wij krijgen mogelijk te maken met emotionele pijn, ook groeipijn.
Voluit leven EN pijn
Als ze de sprong neemt kiest zij daarin voor wat zij belangrijk vindt met de acceptatie voor voluit leven. Veranderen, een nieuwe stap, het onbekende, het oude laten. Dit kan pijn doen. Die pijn kan ervan weerhouden de stap te maken die nodig is. Ze heeft de sprong genomen. Ze kiest voor de nieuwe stap in haar loopbaan en gaat voor wat zij belangrijk vindt.
Waar ga jij voor?
Herken je zo’n situatie? Waar ga je dan voor? Het lijkt soms dat de enge sprong naar het nieuwe, onbekende, mooie meer pijn geeft. Maar is dit echt zo? Als je jouw waarden kent weet jij weer te navigeren en voluit te leven met ook die onvermijdelijke pijn. Acceptatie dat nieuwe mooie stappen samen kunnen gaan met pijn. Stappen die je anders zou missen vanuit een situatie die ook pijn kan doen. Wist je dat je hiermee bouwt aan je eigen veerkracht?
Ik herken deze ‘groeipijn’ wel bij mezelf. Herken jij het? Zie je het als een kans om te groeien en voluit te leven? Of werkt het juist belemmerend en blijf je in cirkels draaien?